چند روزی قبل از عید چشممان به لیستی روشن شد از فیلمهایی که قرار است در نوروز امسال از شبکه‌های تلویزیونی پخش شوند. هر چه را که هنوز ندیده‌ایم در این لیست می‌توانستیم بیابیم. کمی تعجب کردم٬ اما نه خیلی زیادُ به هر حال ایران است دیگر.دیشب رفیقی از ایران زنگ زد به تبریک سال نو و در میان گفتگو صحبت رسید به فیلم خون به پا خواهد شد٬ همانی که امسال اسکار بهترین بازیگری را برای دانیل دی‌لوئیس به ارمغان آورد. گویا چند روز پیش تلویزیون جمهوری اسلامی پخش‌اش کرده است و همه هم راحت به تماشایش نشسته‌اند٬ انگار نه انگار که این فیلم بدون مجوز سازنده از رسمی‌ترین مرجع کشور در حال پخش است. هرچه در وبلاگها و صفحات اینترنتی می‌گردم باز هم اشاره‌ای نیست. دلم برای سازندگان ان فیلم نسوخته است. اما هنوز فتوای حرام بودن تماشای فیلم سنتوری و آن همه جار و جنجال یادم نرفته است.خواستم بگویم برادر من٬ عزیز من٬ حضراتی که آن هنگام همه‌تان یاد قوانین کپی رایت و حقوق مولف و هزار و یک چیز دیگر افتاده بودید٬ اکنون کجایید؟ فراموش نکنید بینندگان فیلم سنتوری و دیگر دست به دست‌گردانندگان بازار قاچاق سینمای ایران بینندگان همین تلویزیون هم هستند. اگر آن حرام است٬ این هم هست! وقتی تلویزیون دولتی با پررویی فیلمهایی را که هنوز بر پرده‌ی سینماهای دنیا هستند نمایش می‌دهد و هیچ کس هم کک‌اش نمی‌گزد که عنوان دزدی را برای این عمل به کار ببرد و نکوهش‌اش کندُ دیگر چه انتظاری از باقی داریم؟ و اگر این حلال است که وای از فردای ما... .و فراموش نکنیم در دنیای امروز تلویزیون یکی از عمده‌ترین رسانه‌های آموزشی برای جامعه است. با این آموزش٬ باید بپذیریم که ما درسمان را خوب از بر شده‌ایم.همین.