گاه‌ نوشتهای مجتبا یوسفی پور

پنجشنبه، تیر ۰۴، ۱۳۸۸


در روزنامه ی متروی دیروز خبری توجهم را جلب کرد. نگاهی به رسانه های فارسی زبان انداختم اما هیچ نشانی از بازتاب آن در آنها ندیدم. بد ندیدم متن خبر را در اینجا بگذارم. خودش گویاست:

بالا رفتن خطر دستگیری وبلاگ نویسها

محققین گزارش داده اند: تعداد وبلاگ نویسهایی که بازداشت می شوند رو به افزایش است.

از سال ٢٠٠٣ مجموع ۶۴ وبلاگ نویس به خاطر نشان دادن فساد، نقض حقوق بشر ودر اختیار داشتن و نشر اطلاعات حساس/ محرمانه بازداشت شده اند.
بیش از نیمی از بازداشتها در چین، مصر و ایران اتفاق افتاده است، محققین اعلام کرده اند.
در یک مورد، هانگ کویی Huang Qi ،یک معترض چینی به خاطر یادداشتهای اعتراض آمیزش نسبت به عکس العمل دولت چین در قبال زلزله ی ماه گذشته در چین که ٧٠٠٠٠ کشته به جا گذاشت، بازداشت شده است.
همچنین محققین با توجه به فیلتر شدن و تحت کنترل بودن اینترنت در حدود ۵٠ کشورمی گویند این تنها می تواند بخش کوچکی از آمار حقیقی باشد.
این گزارش می افزاید:(( پیش بینی می شود که تعداد وبلاگ نویسهای بازداشتی در سال ٢٠٠٨ افزایش یابد. میزان محبوبیت یافتن وبلاگها رو به افزایش است و می تواند امیدی باشد برای پوشش دادن بیشتر به اینگونه بازداشتها.))
این تحقیق که بوسیله ی دانشگاه واشنگتن در امریکا انتشار یافته است نشان داده است که آقای هانگ، پایه گذار یک وبسایت حقوق بشر به نام ۶۴ تیانونگ 64Tianwang
، به علت فاش ساختن و در اختیار داشتن اسرار دولتی بازداشت شده است. این اتهام معمولآ برای تحت فشار قرار دادن و بازداشت مخالفان مورد استفاده قرار می گیرد.


شارون هام Sharon Hom، دیده بان حقوق بشر در چین می گوید: این نمونه ی دیگری است از اینکه چگونه کسی که تلاش برای کمک کردن می کند می تواند در تله ی بازداشت به خاطر قانون اسرار دولتی چین بیافتد.
این استفاده از قانون به عنوان شمشیری بر علیه حقوق افراد در تناقض با گزارش وجود رسانه های گروهی آزاد در چین بعد از زلزله قرار دارد.

روزنامه ی مترو. چهارشنبه 18 جون 2008
بعد‌التحریر:
اما درست همین الان پیش از پست مطلب بد ندیدم که لینکی به مطلب اصلی نیز بگذارم. گشتی در اینترنت زدم و آنرا یافتم و در مقایسه دیدم که بخشهایی از مطلب اصلی در خبر بالا نیامده است. برای کامل‌تر شدن مطلب نکات مهم‌اش را خیلی سردستی ترجمه کردم که می‌توانید در ادامه بخوانید:
رکورد بیشترین بازداشتها در سال ٢٠٠٧ ثبت شده است، سه برابر تعداد ثبت شده در سال ٢٠٠۶.
در عکس‌العمل به این بازدداشتها تعداد زیادی از وبلاگ‌نویسها به مخفی‌نویسی روی آورده‌اند. آنها یا به طور ناشناس می‌نویسند و یا از ابزارهای آنلاین دیگری چون My Space و YouTube برای ارسال یادداشتهای انتقادی‌شان استفاده می‌کنند.
احتمالآ تعداد بلاگرهای بازداشت شده بسیار بیشتر است چرا که در کشورهایی مانند چین، زیمبابوه و ایران این موارد به رسانه‌های گروهی گزارش نمی‌شوند.
در مجموع در طی پنج سال گذشته در تمام جهان وبلاگ‌نویسها ٩۴٠ ماه را در زندان گذرانده‌اند. در این دوره میانگین دوران حبس برای روزنامه‌نگاران ١۵ ماه بوده است.
کشورهای زیادی وبلاگ‌نویسهای سیاسی دارند و همچنین روزنامه‌نگاران آزاردیده. مردم بیشتر و بیشتر به نوشتن اینترنتی روی می‌آورند و بیشتر مجازات می‌شوند.
میزان مجازاتها متفاوت است از حداقل چند ساعت تا حدااکثر هشت سال.
در سال ٢٠٠۵، مجتبا سمیعی‌نژاد، یک وبلاگ‌نویس ایرانی به علت نوشتن درباره‌ی بازداشت دیگر وبلاگ‌نویسان بازداشت شد. بعضی افراد به محض آزادی از زندان شروع به نوشتن درباره‌ی بازداشتشان می‌کنند.
در کشورهای دمکرات مانند انگلستان و آمریکا، تعدادی بازداشت به علت پست مطالب پورنوگرافیک و یا نژاد‌پرستانه صورت گرفته است. با این همه حتا در کشورهای دارای دمکراسی مانند کانادا وبلاگ‌نویسها برای مطالبی که خیلی‌ها آنها را در چهاچوب آزادی بیان طبقه‌بندی می‌کنند بازداشت شده‌اند.به عنوان مثال، چارلز لبانس Charles Leblanc کانادایی برای قرار دادن عکسهای یک اعتراض در وبلاگش بازداشت شد.
این تحقیق توسط فیل هاوارد Phil Howard دستیار پروفسور دانشگاه واشنگتن در رشته‌ی ارتباطات با همکاری دانشجویانش انجام گرفته است. تکیه آنها بیشتر بر منابع در دسترس مانند تلویزیون٬ رادیو٬ اخبار و اطلاعات اینترنتی بوده است.
مقاله‌ی اصلی به انگلیسی را می‌توانید در اینجا بخوانید:
International arrests of citizen bloggers more than triple
و این هم جدول میزان بازداشتها با توجه به علل بازداشت:
جدول

هیچ نظری موجود نیست:

درباره من

عکس من
who am I... a question I hate to answer. an Iranian. before coming to England: a writer, director and actor, specially in theatre... working with my amazing group or company( siah company, in translate it word by word it means black!) who were my best friends too... but now... a student and...and what else?the problem is that, at the moment I don"t know who am I myself, what I am doing, just in run! in scape to somwhere where I don"t know where is it exactly! that"s it.

بايگانی وبلاگ