يک نکته‌ی جالب
این را نخستین بار در وبلاگ بارسین دیدم٬ این هم نسخه‌ی انگلیسی‌اش است. تنها جالب است. بعد از خواندنش اولین کاری که کردم نشان دادنش به دوتا از همکلاسی‌ها بود که همیشه سر این مسئله با هم شوخی داشتند٬ آخر یکی‌شان سیاه است و دیگری سپید!
این را نخستین بار در وبلاگ بارسین دیدم٬ این هم نسخه‌ی انگلیسی‌اش است. تنها جالب است. بعد از خواندنش اولین کاری که کردم نشان دادنش به دوتا از همکلاسی‌ها بود که همیشه سر این مسئله با هم شوخی داشتند٬ آخر یکی‌شان سیاه است و دیگری سپید!
و با اجازه‌ی بارسین کمکی هم کلمات شعر را جابجا کردم٬ به گمانم شعر بارسین حالت کودکانه و ساده‌‌ی شعر اصلی را بیشتر دارد تا این یکی.
اما شعر:
چون زاده می‌شوم: سیاهم
رشد می‌کنم: سیاهم
در زیر آفتاب و گرما: سیاهم
در سرما: سیاهم
می‌ترسم: سیاهم
بیمارم: سیاهم
و گاه مردن: همچنان سیاهم
اما تو ای انسان سپید
چون زاده می‌شوی: صورتی رنگ
رشد می‌کنی: سپیدی
در زیرآفتاب و گرما: سرخی
در سرما: آبی
می‌ترسی: زردی
بیماری: سبزی*
با یک کوفتگی: بنفشی
و چون می‌میری: خاکستری
اکنون که را رنگین پوست صدا می‌کنی؟
* در فرهنگ مغربی‌ها سبز نشان بیماری است٬ منبع این نکته انسانهای اطرافم هستند و بس.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر